Cukrzyca stała się obecnie chorobą cywilizacyjną. Ta, typu 2 atakuje najczęściej. Niestety potrafi rozwijać się w utajeniu całymi latami, warto zatem wiedzieć, jakie daje sygnały. Wsłuchując się w nasz organizm mamy szansę w odpowiednim momencie zainterweniować.
Na tę metaboliczną chorobę zapadają osoby, u których insulina (hormon odpowiadający za utrzymanie odpowiedniego poziomu cukru we krwi) nie działa prawidłowo. Pociąga to za sobą olbrzymie niebezpieczeństwo, bowiem nadmiar cukru gromadzi się wówczas we krwi i niszczy powoli nasz organizm (oczywiście wówczas), kiedy nie podejmiemy leczenia. Mogą pojawić się problemy z nerkami, sercem, pogarsza się wzrok. Niedobór insuliny wskutek uszkodzenia trzustki, czyli cukrzyca typu 1, która zwykle występuje u młodych ludzi, jest znacznie rzadszą chorobą. Większość pacjentów cierpi właśnie na cukrzycę typu 2, czyli ma odporność na insulinę.
Początki choroby
Cukrzyca typu 2 może (choć nie musi) mieć podłoże genetyczne. Całymi latami potrafi nie dawać niepokojących objawów, siejąc spustoszenie w organizmie. W przypadku tej choroby dużo jednak zależy od naszego stylu życia – zła dieta i stres w dużej mierze zwiększają ryzyko jej rozwoju. Tak samo jak choroby układu sercowo-naczyniowego. W przypadku osoby, która przeszła już zawał, możliwość pojawienia się cukrzycy typu 2 znacznie wzrasta. Czujność powinny zachować również osoby cierpiące na nadciśnienie. Ponieważ cukrzyca nie boli, a jej objawy bywają różnorodne, czasem wręcz mało charakterystyczne, łatwo je zbagatelizować.
Bez właściwej diagnozy pacjenci mogą być też leczeni objawowo.
Zaniepokoić powinny cię szczególnie takie objawy, jak: chroniczne zmęczenie, senność i ociężałość po posiłku, wzmożony apetyt na słodycze, napady głodu (szczególnie po posiłkach), kłopoty z utratą wagi. Potem dochodzą kolejne problemy, czyli częste oddawanie moczu, nadmierne pragnienie, nagła utrata wagi, infekcje skórne, problemy z erekcją, zaburzenia widzenia. Jeśli rozpoznajesz u siebie te objawy, nie zwlekaj z wizytą u lekarza, bowiem im szybciej cukrzyca jest rozpoznana, tym lepiej. Z pewnością od lekarza otrzymasz skierowanie na odpowiednie badania.
Szczególną ostrożność powinny zachować osoby po 45. roku życia. Należy regularnie badać poziom glukozy we krwi, szczególnie w przypadku pacjentów znajdujących się w grupie ryzyka (cukrzyca w rodzinie, otyłość). Poza tym warto systematycznie mierzyć ciśnienie, bo cukrzyca u dorosłych zazwyczaj atakuje ludzi z nadciśnieniem tętniczym.
Postaw na aktywność
Równocześnie, z rozpoczęciem leczenia cukrzycy (a nawet profilaktycznie) powinieneś postawić na większą aktywność fizyczną. Wybierz sport, który sprawia ci przyjemność, pasuje do twojego stylu życia, odpowiada twojej sprawności fizycznej. Skonsultuj się z lekarzem odnośnie ćwiczeń, szczególnie jeśli masz problemy ze stawami, jesteś otyły czy też nigdy wcześniej nie uprawiałeś sportu. Rozplanuj też ćwiczenia w taki sposób, by wysiłek fizyczny był zwiększany stopniowo. Ćwicz codziennie lub co najmniej 3 razy w tygodniu, po 30 – 60 minut (włączając 5-10 minut rozgrzewki). Przez ostatnie 5-10 minut stopniowo zmniejszaj intensywność ćwiczeń.
